εγώ τη μέρα είμαι ένα τίποτα και τη νύχτα είμαι εγώ: Σαν να κόβεσαι στα...

Τρίτη

χέρι~κιθάρα~φωνή~με συγκινεί~με συγκινεί.

τα χέρια πολλές φορές εκφράζουν τις λέξεις που δεν είχαμε ποτέ.

Ανώνυμος είπε...: Αυτή η μουσική μου θυμίζει μεγάλους αμερικάνικους δρόμους που σκίζουν ξερές επίπεδες εκτάσεις. Δεξιά και αριστερά αρχίζω να βλέπω χωράφια. Μερικοί φίλοι και εγώ, μέσα σε ένα σαράβαλο. Τα μαλλιά μας ανεμίζουν και ο ήλιος πέφτει στα μαύρα γυαλιά μας. Ο προορισμός μας μια ήσυχη ηλιόλουστη πόλη στο πουθενά. Η ζωή είναι τόσο απλή εκεί. Μας περιμένουν τα κορίτσια των ονείρων μας, μπύρες, τσιγάρα, χαμογελαστοί άνθρωποι και μια ευχάριστη ρουτίνα που επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά.; 13/11/11, 12:41 μ.μ.
by day i am nothing and by night i am i είπε...: πόσο χαίρομαι που έφτιαξες τόσο όμορφες εικόνες. η ζωή παντού είναι απλή, αρκεί...; 17/11/11, 10:19 π.μ.