(όχι) δικό της

Σ' όλες τις πράξεις γύρευε τον εαυτό της

κανείς δεν έπρεπε να της έχει εμπιστοσύνη

Σώζεται η αρχή απ’ τους μηρούς

σε άτονο γαλάζιο

τμήμα ποδιού ακόσμητο προς τα αριστερά

και τμήμα απολήξεως φορέματος

Στο δέρμα διακρίνονται γραμμές

κυρίως οξυκόρυφες

Ο χώρος του λαιμού διακόπτεται

απ’ τον αριστερό βραχίονα

που φέρεται προς τα επάνω

ενώ μονάχα το δεξί στήθος δηλώνεται

με ελαφρά καμπύλωση

Από το κάτω μέρος του προσώπου

λείπει το μεγαλύτερο κομμάτι

Κόκκινα τρίγωνα ή τόξα

σ’ όλο το άσπρο του βολβού

Σώζεται επίσης η κορδέλα των μαλλιών

και η στροφή του σώματος

που ασφαλώς προϋποθέτει

ανάλογες κινήσεις των χεριών

Λείπει το έδαφος του έρωτα

Η Μαρία μέσα στον καθρέφτη 

ολόσωμη 

στρώνει το φόρεμά της στο λαιμό

Δεν έχει σημασία τώρα πού ξαπλώνει το κορμί της 

αν έγινε σημύδα ή χορτάρι 

η Μαρία μέσα στον καθρέφτη 

στρώνει το φόρεμά της στο λαιμό

Τριμμένο με νερό και στάχτη παρελθόν

Η Μαρία γελάει

γυρίζει και ξαναπαίρνει τη θέση της

Αντικριστά ο ίασπις κι ο ίασμος

Δεν είναι εδώ, ούτε άλλοτε, άλλοτε ήταν

ο έρωτας είναι αλλού

και μόνη της, δεν ήταν ποτέ

Καθώς μεγαλώνει

αναχωρεί με περισσότερη άνεση

Ίσως και κάποια έλξη

Δεν έχει τίποτα να πει

πιάνεται μόνο και κοιτάζεται

Και θέλει

Στρώνει ένα κρεβάτι άδειο

ήσυχα μελετάει την απόφασή της μέσα στο φως

Επειδή απόψε περνούσε με άμαξα μπροστά στο καλοκαίρι

κι ένιωθε την ανάγκη να ξεχάσει πως στα όνειρά της

ήταν πάντα ένα δέντρο 

ένα απ' τα πολλά

γεμάτη δάκρυα και τώρα επιστρέφει

Την επόμενη φορά

θα μπορούσα να μιλήσω με κάποιον και ν' αγαπήσω

Αν χρειαστεί

Λοιπόν, η Μαρία

όταν κανείς δεν τη προσέχει

τακτοποιεί τα χέρια της

Μαρία Λαϊνά, Αποσπάσματα από τη Συλλογή "Δικό της"