Θα καταργήσω τον ουρανό, θα καταργήσω τη γη
και θ’ αφήσω μόνο ένα ουζερί
για ένα πιοτό για ένα τραγούδι για ένα χορό
κι εσύ
να περνάς απ’ έξω.
Σου λέω: Εγώ που αγάπησα τα πάντα πριν να τα γνωρίσω θέλω ν’ αγαπήσω κάτι επιτέλους που το ξέρω.
3 σχόλια:
Στις περιπλανήσεις μας μόνο απ'έξω αξίζει να περνάμε τελικά.
Ούτε καν μπροστά στη τζαμαρία. Στο απέναντι πεζοδρόμιο.
ωραίο!
μέχρι το τέλος
http://www.livereal.com/psychology_arena/whats_the_problem/meaninglessness.htm
Δημοσίευση σχολίου