Είμαι εγώ.

όχι όχι παυσίπονο και αντιβίωση

θα ήθελα καφέ, παρακαλώ, και μια τυρόπιτα

δεν αστειεύομαι, μη με κοιτάζετε απορημένη, θέλω μόνο να ξανανιώσω άνθρωπος για μια μέρα

και βέβαια ντρέπομαι που είμαι έτσι ντυμένη μα η ρόμπα που μου φορέσατε είναι επίτηδες διάφανη

είναι επίτηδες φθηνή και χάρτινη για να σκίζεται 

χωρίς τύψεις και δύναμη

και να μη μπορώ να την πάρω σπίτι

να μη θέλω να την πάρω σπίτι

ούτε εμένα θέλω να πάρω σπίτι

μπορώ να με αφήσω εδώ;

εδώ, στην αίθουσα της ανάνηψης

φυσικά μαζί με το δέρμα μου

χρειάζομαι χρόνο για να επανέλθω

χρειάζεται χρόνος για να διακοπεί η αναισθησία και να επανέλθει η ευαισθησία

χωρίς όνειρα στο μεταξύ

μόνο έμπνευση

η επόμενη σχεδιαστική απόπειρα θα αφορά γυμνές γυναικείες φιγούρες που θα βρίσκονται σε άβολη θέση

ναι από μόνες τους

όχι κανείς δεν τις πίεσε, ποτέ

δεν ξέρει κανείς αν έτσι γεννήθηκαν ή αναγκάστηκαν να αισθάνονται άβολα για να αφήνουν χώρο να προσαρμόζονται 

και να νιώθουν άνετα. οι άλλοι.

ασπρόμαυρες, μολύβι, γόμα και κάρβουνο 

όλα καλά, γιατρέ, αλλά είχαμε κάνει μια συμφωνία

να μην επιτρέψετε να συμβεί η μετάβαση τόσο σύντομα

μου το είχατε υποσχεθεί, γιατρέ, μια μέρα αναισθησίας και ανεμελιάς

ναι, σας είμαι ευγνώμων, μα δεν σας χρωστώ τίποτε διότι

η ζωή μου παραμένει ίδια ακόμη και χωρίς αυτό το πράγμα που γέμιζε πύο και λάσπη και πρασινοκαφέ πέτρες

την κενότητα την ένιωθα και πριν

δεν έχει αλλάξει τίποτε και όχι, δεν είναι καθόλου νωρίς

σε λίγες μέρες έχω γενέθλια και θα ήθελα να μπορώ να πιω γιατί πεθαίνω γιατρέ, πεθαίνω από νηφαλιότητα

ναι, είμαι εγώ με το χρυσό βραχιόλι και τις δύο πρασινοκαφέ πέτρες που μοιάζουν με άσχημα μοσχοκάρυδα

που αντί να είναι μέσα μου τις κρατούσα στα χέρια μου σαν στολίδια

 και τις έβαλα στην βιβλιοθήκη δίπλα στον στρατό από τις ματριόσκες 

εγώ, που μακραίνω τα μαλλιά μου για να αυτοδένομαι, εγώ που δεν μπορώ ν' ακούσω ματζόρε, κι όλοι με ρωτάνε γιατί ακούω τόσο τρομακτικές μουσικές και γιατί με συγκινούν τόσο θλιβερές εικόνες και δεν ξέρουν για τί ακριβώς τους μιλάω όταν τους λέω πως αφήνω αναμμένο φωτάκι στο χολ τις νύχτες για να μην τρομάζω

ότι ο μεγαλύτερος φόβος μου είναι να 

μετακομίσω σ' ένα σπίτι δίχως χολ

 είμαι εγώ, με την έντονη καμάρα στο πέλμα και τ' αυτιά που είναι τόσο μικρά που δεν μπορούν να κρατήσουν καν τα μαλλιά μου στη θέση τους

εγώ που σας φανέρωσα τα πιο κρυφά τρίτα μου, τα δύο τρίτα μου

έχω κι άλλο ένα, νομίζω, το έφτιαξα και το διατηρώ για τους πολλούς

εγώ φτιάχτηκα για να κοιμάμαι μπρούμυτα και να μην αντέχω τις νύχτες στους νοσοκομειακούς θαλάμους 

φτιάχτηκα για να κοιμάμαι μπρούμυτα ώστε να 

μη μ' ενοχλεί το φως της μέρας

φτιάχτηκα για τις νύχτες, γιατρέ,  το καλό που σας θέλω να μου μεταμοσχεύσετε μια ψυχοσύνθεση που θα υποφέρει την νηφαλιότητα ή ένα συκώτι που θα αντέχει την μεθυσμενότητα

μέχρι τότε θα περιμένω στην αίθουσα της ανάνηψης ακούγοντας αυτό