όπως τον στήνεις μένει.

χωρίς να χρειαστεί να σηκώσω το κεφάλι μου από τη λά-
σπη δεν τίθεται θέμα τελικά έχω το ρολόι στο αυτί μου
το χέρι τη γροθιά καλύτερα έτσι ρουφάω άπληστα τα
δευτερόλεπτα υπέροχες στιγμές και προοπτικές

ελεύθερο επιτέλους το μπράτσο τραβιέται απότομα λί-
γο μετά σταματάει εγώ πάλι πρέπει να το βάλω εκεί
που το βρήκα πιο πέρα στα δεξιά μέσα στη λάσπη έτσι
είναι ο Πιμ έτσι θα είναι όπως τον στήνεις μένει αλλά σε
τελευταία ανάλυση δεν έχει και πολλή σημασία ένας
βράχος

     Ruth Thorne-Thomsen - Songs of the Sea, 1991-93