εγώ τη μέρα είμαι ένα τίποτα και τη νύχτα είμαι εγώ
how can i not smile? except until the last one which seems less playful and more haunting.xoerin
Γιατί μου βγάζει τόσο παιδική ηλικία; Είναι μια παράξενη μορφή νοσταλγίας. Δεν μπορώ να την προσδιορίσω. Λίγο κλειστοφοβική στη δική μου αντίληψη. Το σίγουρο είναι ότι επανέρχομαι στο κοίταγμά τους. Ίσως γιατί το κορμί γιορτάζει την απουσία.
hehe, erin,the same feeling!@kirikion, επίσης! τα ίδια σκεφτόμουν κι εγώ, κι ακόμη λίγα : )
Δημοσίευση σχολίου
3 σχόλια:
how can i not smile? except until the last one which seems less playful and more haunting.
xo
erin
Γιατί μου βγάζει τόσο παιδική ηλικία; Είναι μια παράξενη μορφή νοσταλγίας. Δεν μπορώ να την προσδιορίσω. Λίγο κλειστοφοβική στη δική μου αντίληψη. Το σίγουρο είναι ότι επανέρχομαι στο κοίταγμά τους. Ίσως γιατί το κορμί γιορτάζει την απουσία.
hehe, erin,the same feeling!
@kirikion, επίσης! τα ίδια σκεφτόμουν κι εγώ, κι ακόμη λίγα : )
Δημοσίευση σχολίου