Μὴ στενεύεις.

...

Τράβηξα τὴν σκονισμένη αἰωνιότητα σὰν κουρτίνα 
μὲ τόση εὐκολία καὶ τά ῾χασα βλέποντας

τὸ λάγνο τίποτα τῆς ἀναφρόδιτης καμπύλης!

Ὁ ἄγγελος τότε τοῦ ἔαρός μου φώναξε: -Μὴ στενεύεις,

ἁγίαζε μονάχα, μὴ σκοπεύεις, κι ἀπ᾿ τὸ μειλίχιο

δαιμόνιο τῆς ἀγάπης πιὸ πέρ᾿ ἀκόμη τράβα κι ἂς εἶπες

θὰ κομματιάσω τὸν κόσμο γιὰ νὰ ματιάσω

τὴ δύναμη τῆς ἀλήθειας.

Ἔλα, λυτρώσου τώρα κι ἀπ᾿ τοῦ ἐρωτήματος τὴν ἔλλειψη

νὰ γίνεις ὀμορφότερος νὰ μείνεις ὄντως μόνος...