Πέμπτη

τίτλος;

η ζωή που αναβάλλεται.

2 σχόλια:

llachar είπε...

Μου θυμίζει κάτι από το βιβλίο της ανησυχίας κ τρομάζω-γιατί όταν το διάβαζα ταυτιζόμουν τόσο που..
δεν λέω πάντα υπάρχει ένα κοινό υπόστρωμα αλλά ο μπερνάρντο σοάρες και η "λογική" της από απόσταση ζωής έχει ένα περίεργο τρόπο να εισβάλλει μέσα.

by day i am nothing and by night i am i είπε...

Και να σκεφτείς ότι έχω διαβάσει αρκετά του Πεσσόα, και το Βιβλίο της Ανησυχίας φοβάμαι να το ξεκινήσω, γιατί τρομάζω στην ιδέα της ταύτισης.
Και η ταύτιση, γιατί άραγε αποτελεί μηχανισμό άμυνας του Εγώ; Την εικόνα του προφίλ σου την έβλεπα ως ένα παιδικό πρόσωπο, κι όταν πλησίασα μόνο, συνειδητοποίησα ότι είναι δράκος. Η -από απόσταση- ζωή, γεννά πολλές ενοχές, πάντως :/